Studia to ponoć najpiękniejszy czas w życiu. Jest się już dorosłym, choć wciąż uczniakiem. To czas usamodzielniania się, układania sobie życia, snucia planów, pogłębiania wiedzy, zdobywania pierwszych zawodowych i życiowych doświadczeń. Często czas ten określany jest jako czas głodu i biedy. Wiąże się to ze stereotypowym postrzeganiem życia żaka jako biedaka, nie mającego co jeść, wydającego ostatni grosz na książki. Co prawda czasy się zmieniły, a studenci coraz częściej podejmują prace dorywcze, tymczasowe, by załatać budżet, to wciąż wielu z żaków pozostaje na utrzymaniu rodziców, ponieważ na przykład studia są na tyle trudne, że nie pozwalają na podjęcie dodatkowej pracy.